Γ. ΑΝΩΤΕΡΑ, ΑΦΗΡΗΜΕΝΑ ΝΟΗΤΙΚΑ ΠΕΔΙΑ, ΠΕΔΙΑ ΨΥΧΗΣ

ΔΟΤΕΣ ΤΟΥ ΠΕΔΙΟΥ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Για να εμπνέει ο Διδάσκαλος πρέπει να κάνει τρία πράγματα:

1. Να μπορεί, να ρίχνει σκέψεις μέσα στον εγκέφαλο του συγκεκριμένου αγωγού.

2. Να μπορεί, να κατέχει το σώμα του μαθητού του, ενώ ο μαθητής αποσύρεται στα λεπτότερα σώματά του, για να παραχωρήσει το φυσικό του σώμα συνειδητά.

3. Να μπορούν, αυτός που χρησιμοποιεί και αυτός που χρησιμοποιείται να εναλλάσσονται ή να αλληλοσυμπληρώνονται, όπως απαιτείται, για να κάνουν το καθορισμένο έργο. Είναι μια προσωρινή συγχώνευση.

Με αυτό το τρόπο ανοίγεται μια πολύ μεγάλη γραμμή ψυχών που επικοινωνούν. Αυτό εγγυάται ασφάλεια. Να μη ξεχνάμε ότι η ψυχή είναι πάντα καλή. Υστερεί κάποιες φορές, μόνο ως προς τη γνώση των τριών κόσμων, αλλά αυτό δεν συνεπάγεται καμία αρνητική ιδιότητα. Η έμπνευση είναι πάντα ασφαλισμένη. Η επικοινωνία με τα μέντιουμ πρέπει υποχρεωτικά να αποφεύγεται.

ΟΙ ΠΟΜΠΟΙ ΤΩΝ ΠΕΔΙΩΝ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ

Ένας μαθητής για να μπορεί να εργασθεί από το επίπεδο της ψυχής θα πρέπει να καλύπτει κάποιες συνθήκες. Ο Διδάσκαλος αντιλαμβάνεται ποιοι μαθητές είναι ορθά εφοδιασμένοι, κυρίως από τρεις παράγοντες:

1. Το Φως στο κεφάλι του

2. Το κάρμα του

3. Την υπηρεσία του στον κόσμο.

Εάν αυτοί οι παράγοντες δεν είναι ικανοποιητικοί, κανένας βαθμός αφοσίωσης, έφεσης ή αγνότητα τρόπου ζωής δεν αρκούν.